In de loop van dit jaar gaan wij ons uitvaartcentrum van boven tot onder vernieuwen. Superspannend! Maar voordat er ook maar een streep door de architect op papier wordt gezet moeten we onszelf de vraag stellen “Wat willen we?”. Een vraag die nog niet zo makkelijk bleek en tot een zoektocht met bizarre ontdekkingen leidde.

Iedereen die wel eens een verbouwing, al dan niet van wat grotere omvang, heeft meegemaakt kent het euvel wel…de onvoorkomelijke vraag “Wat willen we?” Ook wij moeten deze vraag beantwoorden en na enkele brainstormsessies bleek dat er 1001 mitsen en maarren te overwegen zijn alvorens we het antwoord geheel eenduidig kunnen formuleren.

De ontdekkingsfase

Met goeie moed beginnen we aan onze ontdekkingsfase. Gewapend met de camera van onze mobiele telefoon en een aantekeningenboekje struinen we kerken, crematoria en uitvaartbeurzen af. Avonden worden besteed aan pinterestborden en printscreens samenvoegen tot gehele moodboards. Trends in uitvaartland worden ontdekt, besproken en zorgvuldig neergepend om later een mening en conclusie over te vormen. Het bijelkaar sprokkelen van beeldmateriaal, bevindingen, wat vinden we wel/niet mooi is de leuke fase. Je hoeft namelijk alleen maar te verzamelen, nog geen mening erover te vormen. Die mening komt in de volgende fase, de brainstormfase.

De brainstormfase

Na enkele weken informatie en beeldmateriaal te hebben verzameld bekijken we op een ijskoude februarimiddag het resultaat. Een keukentafel vol met printjes, geschreven vellen, informatiebrochures, kladjes, geprinte note-to-selffs en ga zo maar verder. Tijd om orde in de chaos te gaan scheppen en stapsgewijs door alle informatie heen te gaan en er daadwerkelijk ook iets van te gaan vinden. Een scheidsrechter wordt aangewezen om ervoor te zorgen dat we niet al te lang over een onderwerp blijven doorgaan, er moeten knopen doorgehakt worden! Zo discussiëren we ons een hele middag richting een voorlopige conclusie over wat we dan willen (of juist niet willen)

De trends

We gaan natuurlijk nog niet een tip van de sluier oplichten over hoe het allemaal gaat worden. Kan ook nog niet want dat kunnen we voor onszelf nog steeds niet eens beantwoorden. We willen wel graag enkele trends naar voren halen en onze bebrainstormde zienswijze daarop. In deze blog trend nummer 1!

Trend 1: de bijzondere uitvaart

Ah ja, de bijzondere uitvaart, wie kent hem niet. In een tijd dat doodgaan en de uitvaart die daarop volgt geen no go’s om te bespreken meer zijn zien we steeds vaker terugkomen, niet in de minste door uitvaartbedrijven en de grotere verzekeraars, dat een uitvaart bijzonder moet zijn. Maar wat is dat dan vroegen wij onszelf, een bijzondere uitvaart. Wat betekent dat voor ons, en dan niet vanuit ons bedrijf beredeneerd maar vanuit onze persoon.

Wij hebben op een aantal locaties die wij bezochten gevraagd wat hun locatie zo bijzonder maakt. Ook hebben we op de beurzen die we bezochten en middels websites onderzoek gedaan naar wat dan vaak gekenmerkt wordt als “bijzonder”.  We hebben met collega-ondernemers gesproken over hoe zij het “bijzonder” principe zien en toepassen in hun eigen onderneming.

Wat wij ontdekten is dat “bijzonder” vaak vertaald wordt naar iets tastbaars. Iets wat mensen kunnen zien of aanraken, iets wat indruk maakt.

We zagen crematoria uitgerust met ledd walls van vloer tot plafond, we zagen opbaarkamers waar het licht rood of blauw of groen gemaakt kon worden, of een grote elektrisch verschuifbare wand die tijdens het laatste muziekstuk opengaat en de kist geheel automatisch naar achteren rolt om achter een dichtschuivende wand weer te verdwijnen. We zagen uitvaartkisten die geheel met post-its beplakt waren voorzien van laatste boodschappen of hele bomen in uitvaartcentra waar kaartjes in gehangen kunnen worden met een wens voor de overledene.

En hoewel al het bovenstaande “bijzonder” is, stelden wij onszelf de vraag of dit de uitvaart op zichzelf bijzonder maakt of dat het meer en meer gaat om de show eromheen. Als ik een lichtshow wil ga ik naar de disco en niet naar een uitvaart.

Voor elk individu is bijzonder iets anders. Bijzonder is iets als het een bepaalde emotie bij een persoon oproept. Emoties zitten in vele dingen. Emotie zit in eten, in muziek, in een gedicht…maar emotie zit ook in ontastbare zaken zoals een herinnering of een gevoel dat ineens in je opkomt.

Voor ons is een uitvaart per definitie bijzonder zonder dat je ook maar iets doet. Een uitvaart is namelijk bijzonder vanwege de hoofdrolspeler. Er is maar 1 ding waar het bij een uitvaart om draait en dat is die ene hoofdrolspeler waar we afscheid van nemen. Daar draait het om, en niet om ledd walls of verkleurende lampen. Een uitvaart, een afscheid is voor ons iets heel intiems. Vergelijk het met een geboorte. Het moment dat het kindje ter wereld komt en in de armen van de moeder wordt gelegd is zo intiem voor de ouders dat ze het gevoel hebben alleen met z’n drietjes op de hele wereld te zijn. Daar is niemand bij en daar komt niemand tussen. Bij een afscheid verwelkomen we niet iemand in de wereld maar begeleiden we hem bij het verlaten van de wereld. Voor nabestaanden is dat net zo intiem als voor de ouders die hun kind voor de eerste keer in hun armen nemen.

Dat gevoel, die emotie, die intimiteit, dát maakt een uitvaart bijzonder.

Wij hebben wat deze trend betreft gevonden wat we willen. Weten we nou hoe ons uitvaartcentrum eruit komt te zien? Nee, maar elke penstreek gaat ervoor zorgen dat ons nieuwe uitvaartcentrum geheel ten dienste en ondersteunend gaat zijn aan onze gedachte. Aan wat wij willen laten ervaren.

Benieuwd naar de volgende trend en onze visie daarop? Je leest het hier!

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]